Blauwe plekken, kneuzingen & altijd blijven lachen
Door: Menno
Blijf op de hoogte en volg Menno
05 November 2009 | Brazilië, Itacaré
Jullie zullen wel gedacht hebben. Het is weer zover. Menno laat het weer of afweten met zijn verslagen. Nee hoor. Ik blijf bezig al ben ik nu al halverwege Colombia.
Blauwe plekken, kneuzingen & altijd blijven lachen. Dat is mijn beschrijving voor dit klein surfstadje 9 uur ten noorden van salvador.
Bij vertrek in Salvador verdwaalt bij het zoeken naar de bus terminal. Ik had de taxi wat eerder verlaten omdat ik nog even snel wat te eten wilden halen voor onderweg. Een pitstop bij het eerste Empanadas tentje om snel mijn rugzakje met eten te vullen. Empanadas zijn gefrituurde broodjes gevuld met kip, beef, kaas, ham, rijst of koriander. Klinkt misschien onsmakelijk maar ik verzeker je. De moeite waard. Hier ontmoette ik ook Scot een Australier uit Melbourne die precies dezelfde gedachte had als ik. Tenminste als het op eten aankwam. We raakten in gesprek over wat nu de lekkerste Empanda was. Deze discussie lijden er toe dat ik van heel erg op tijd naar heel erg te laat zou kunnen zijn voor de bus. Was het nu links en dan rechts, of andersom. Waar is verdomme die terminal! Met mijn gebrek aan portugees toch succesvol de terminal gevonden te hebben. Vamos, Vamos!!! Yes net op tijd..
De bussen zijn een hele vooruitgang met Azie. Deze keer geen geiten op het dak, het dak lekt niet, geen verroeste plekken in de vloer waardoor je de weg kunt zien. Alleen de Airco kent maar 1 stand, namelijk diepvries. Gelukkig was ik hier op voorbereid en was ik op weg naar itacare.
We kwamen wat laat in de avond aan en zijn ingecheckt in Casa Zaza. De plek is net zo mooi als de naam doet klinken. Kleurvolle, nette en nog belangrijker, goedkope kamers. En een ontbijt waar je U tegen zegt. Een hele verbetering met de zwijnenstal van Salvador. Mijn gedachten stonden al vast, hier blijf ik langer rondhangen. Ik kwam er achter dat er de volgende dag een surfwedstrijd gaande was voor de plaatselijke bevolking. Entree gratis. Nu de vraag aan mezelf, zal ik me voor de grap opgeven. Kan ik meteen zien hoe mijn surfvaardigheden zouden zijn (verroest waarschijnlijk). Voor dat ik mezelf opgaf voor de wedstrijd eerst even de concurrentie inschatten. Dat deed ik de volgende ochtend. Al heel, maar ook heel snel werd duidelijk dat dit geen competitie was voor iemand als ik. De golven en de surfers waren fantastisch om te zien.
De volgende beslissing was een 4 daagse surf cursus. Je begint weer vooraan. maar wat heb ik weer een plezier gehad. Het was 4 dagen afzien en ik was stijf van de spierpijn. Wat rood was werd blauw en wat blauw was leken wel kneuzingen te worden. We hebben in totaal 4 verschillende stranden bezocht en vaak waren we helemaal alleen. Wat het allemaal nog specialer maakt en ook makkelijker aangezien ik nu mezelf niet hoef uit te sloven omdat er mensen zitten te kijken.
In Itacare zelf vind je naast de vele hostels, leuke kroegjes en restaurants. Deze plek is ervoor om te surfen, luieren op het strand of in je hangmat. Relaxed wat te eten en drinken. Maar als het regent valt het hele stadje stil. We hadden daar de laatste dagen last van en dan is er naast surfen niets te doen.
Itacare is een aanrader. Het enige minpuntje was dat onze reservering in Casa Zaza een beetje fout gelopen was. Ze had ons verkeerd in geboekt waardoor we eigenlijk voor 1 nacht op straat stonden. Erg was het niet, het was snel opgelost en we werden onder gebracht bij een vriend van haar. Erg leuk een avondje op de bank zitten met een familie waar je wel lacht maar de grap eienlijk niet begrijpt. Waar vooral veel rum aan te pas kwam. Hoe later het werd hoe beter we de grappen begrepen en ons portugees werd vloeiend. Soms lijkt het of Brazilianen elke avond wel weer een ander excuus vinden om weer een fles sterke drank open te trekken. Deze keer was het de komst van 2 vreemdelingen.
Blauwe plekken, kneuzingen & altijd blijven lachen. Dat is mijn beschrijving voor dit klein surfstadje 9 uur ten noorden van salvador.
Bij vertrek in Salvador verdwaalt bij het zoeken naar de bus terminal. Ik had de taxi wat eerder verlaten omdat ik nog even snel wat te eten wilden halen voor onderweg. Een pitstop bij het eerste Empanadas tentje om snel mijn rugzakje met eten te vullen. Empanadas zijn gefrituurde broodjes gevuld met kip, beef, kaas, ham, rijst of koriander. Klinkt misschien onsmakelijk maar ik verzeker je. De moeite waard. Hier ontmoette ik ook Scot een Australier uit Melbourne die precies dezelfde gedachte had als ik. Tenminste als het op eten aankwam. We raakten in gesprek over wat nu de lekkerste Empanda was. Deze discussie lijden er toe dat ik van heel erg op tijd naar heel erg te laat zou kunnen zijn voor de bus. Was het nu links en dan rechts, of andersom. Waar is verdomme die terminal! Met mijn gebrek aan portugees toch succesvol de terminal gevonden te hebben. Vamos, Vamos!!! Yes net op tijd..
De bussen zijn een hele vooruitgang met Azie. Deze keer geen geiten op het dak, het dak lekt niet, geen verroeste plekken in de vloer waardoor je de weg kunt zien. Alleen de Airco kent maar 1 stand, namelijk diepvries. Gelukkig was ik hier op voorbereid en was ik op weg naar itacare.
We kwamen wat laat in de avond aan en zijn ingecheckt in Casa Zaza. De plek is net zo mooi als de naam doet klinken. Kleurvolle, nette en nog belangrijker, goedkope kamers. En een ontbijt waar je U tegen zegt. Een hele verbetering met de zwijnenstal van Salvador. Mijn gedachten stonden al vast, hier blijf ik langer rondhangen. Ik kwam er achter dat er de volgende dag een surfwedstrijd gaande was voor de plaatselijke bevolking. Entree gratis. Nu de vraag aan mezelf, zal ik me voor de grap opgeven. Kan ik meteen zien hoe mijn surfvaardigheden zouden zijn (verroest waarschijnlijk). Voor dat ik mezelf opgaf voor de wedstrijd eerst even de concurrentie inschatten. Dat deed ik de volgende ochtend. Al heel, maar ook heel snel werd duidelijk dat dit geen competitie was voor iemand als ik. De golven en de surfers waren fantastisch om te zien.
De volgende beslissing was een 4 daagse surf cursus. Je begint weer vooraan. maar wat heb ik weer een plezier gehad. Het was 4 dagen afzien en ik was stijf van de spierpijn. Wat rood was werd blauw en wat blauw was leken wel kneuzingen te worden. We hebben in totaal 4 verschillende stranden bezocht en vaak waren we helemaal alleen. Wat het allemaal nog specialer maakt en ook makkelijker aangezien ik nu mezelf niet hoef uit te sloven omdat er mensen zitten te kijken.
In Itacare zelf vind je naast de vele hostels, leuke kroegjes en restaurants. Deze plek is ervoor om te surfen, luieren op het strand of in je hangmat. Relaxed wat te eten en drinken. Maar als het regent valt het hele stadje stil. We hadden daar de laatste dagen last van en dan is er naast surfen niets te doen.
Itacare is een aanrader. Het enige minpuntje was dat onze reservering in Casa Zaza een beetje fout gelopen was. Ze had ons verkeerd in geboekt waardoor we eigenlijk voor 1 nacht op straat stonden. Erg was het niet, het was snel opgelost en we werden onder gebracht bij een vriend van haar. Erg leuk een avondje op de bank zitten met een familie waar je wel lacht maar de grap eienlijk niet begrijpt. Waar vooral veel rum aan te pas kwam. Hoe later het werd hoe beter we de grappen begrepen en ons portugees werd vloeiend. Soms lijkt het of Brazilianen elke avond wel weer een ander excuus vinden om weer een fles sterke drank open te trekken. Deze keer was het de komst van 2 vreemdelingen.
-
05 November 2009 - 19:54
Marco En Kitty:
Blauwe plekken,kneuzingen,jaja je moet er wat voor over hebben om indruk te maken,he?Maar nu zijn we nog wel benieuwd hoe je het gedaan hebt.Dat krijgen we vast nog te lezen.
Op naar het volgende avontuur.
Herfstgroeten van Marco en Kitty -
05 November 2009 - 21:08
Bart En Lisette:
He Menno, was weer lang wachten op dit bericht. Geniet er van en succes met je surf-carriere. -
06 November 2009 - 10:45
Broer En Willy:
Wat is het weer geweldig leuk om je verslagen te lezen!De empanadas zijn inderdaad errrg lekker,die kennen we nog wel van onze vakantie.Heb je soms ook al cuy gehad[gebakken cavia]wij hebben ons er niet aan gewaagd!
Veel plezier daar en tot de volgende keer.
xxx -
06 November 2009 - 12:44
Remco En Loraine:
Ja jongen, je hebt ons toch weer lekker gemaakt met je verhalen. De kans is aanwezig dat we toch ff naar Zuid-Amerika gaan. Bedankt pfff haha. -
06 November 2009 - 21:29
Papa:
Als het leven daar net zo goed is als je verslagen, dan hebben we nog wat te goed. veel plezier in je volgende avontuur -
07 November 2009 - 19:17
Angela:
Hey mellow menno
Je loopt een beetje achter met verhalen, toen je net belde zat je al een paar weken in Columbia...
Ook al hebben we al veel gehoord, ik wil nog meer lezen...
Hoop snel op een nieuw verhaaltje.. Dat fleurt die kille, kouwe dagen hier een beetje.. ;-)
Liefs xxx -
08 November 2009 - 11:07
Susan:
Menno ik vind je verhalen echt super! Ik zit nu gewoon in Thailand en kon het niet laten om het toch te lezen en word nog bijna jaloers ook! Super dat je in Colombia zit! Ze zeggen dat dat echt het mooiste land van Zuid Amerika is.. Geniet ervan! Ennuh.. geniet van de bussen, helemaal in Bolivia is het echt weer bagger.. Have fun en take care! Liefs -
11 November 2009 - 10:47
Frank:
he menno ziet er goed uit jongen en het surfen gaat jou beter af als mij zie ik wel maar nog veel plezier en ik hou je in de gaten groeten uit australie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
